Déjame que te sueñe mientras me pierdo en tu mirada...
Déjame que te sueñe mientras me pierdo en tu sonrisa...
Déjame que me pierda en tu mirada y tu sonrisa mientras te sueño.
No, ya no llueve en mí.
Una inesperada calma se ha mudado a mi alma.
Y esta noche, mientras me pierdo en un mundo de canciones, Sueño...
Sueño entre Nubes y Lunas que te acercan un poquito a mí...
6 comentarios:
Precioso. Me encantaría que alguien me soñara así.
Seguro que entonces en mi cabeza tampoco llovería.
Un beso,
"Una inesperada calma se ha mudado a mi alma"..que envidia me da!
cariños de alcachofa
Mi abuela siempre decía que si deseas disfrutar del Arco Iris, primero debes soportar la lluvia…
Un abrazo.
somnis... a vegades cal fer un pensament i intentar agafar-los... n'hi ha que t'esperen, segur!
Gracias Juanma...seguro que alguien te sueña de una manera muy especial ;)
Gwynette, es totalmente cierto, siento una calma que hace tiempo no sentía, Increible
Itoitz, qué razón tenía tu abuela. En mí ya había llovido suficiente...aunque siempre vuelve a llover
Babèlia, hi ha somnis que es poden tocar, que es poden sentir...però que no s´han de deixar perdre i que han de ser somnis :)
:)aqui llueve...pero tb sale el sol. besos.
Publicar un comentario