16 febrero 2007

No Llueve...

Déjame que te sueñe mientras me pierdo en tu mirada...

Déjame que te sueñe mientras me pierdo en tu sonrisa...

Déjame que me pierda en tu mirada y tu sonrisa mientras te sueño.

No, ya no llueve en mí.

Una inesperada calma se ha mudado a mi alma.

Y esta noche, mientras me pierdo en un mundo de canciones, Sueño...

Sueño entre Nubes y Lunas que te acercan un poquito a mí...

6 comentarios:

JuanMa dijo...

Precioso. Me encantaría que alguien me soñara así.
Seguro que entonces en mi cabeza tampoco llovería.
Un beso,

Gwynette dijo...

"Una inesperada calma se ha mudado a mi alma"..que envidia me da!

cariños de alcachofa

Anónimo dijo...

Mi abuela siempre decía que si deseas disfrutar del Arco Iris, primero debes soportar la lluvia…
Un abrazo.

Babèlia dijo...

somnis... a vegades cal fer un pensament i intentar agafar-los... n'hi ha que t'esperen, segur!

LlunA dijo...

Gracias Juanma...seguro que alguien te sueña de una manera muy especial ;)

Gwynette, es totalmente cierto, siento una calma que hace tiempo no sentía, Increible

Itoitz, qué razón tenía tu abuela. En mí ya había llovido suficiente...aunque siempre vuelve a llover

Babèlia, hi ha somnis que es poden tocar, que es poden sentir...però que no s´han de deixar perdre i que han de ser somnis :)

Unknown dijo...

:)aqui llueve...pero tb sale el sol. besos.